Het verhaal van mijn Vision Quest, deel 1 : de calling.

Ibiza, 17 augustus 2023

We zijn 3 weken op Ibiza. Ik had net aan m’n man verteld dat ze niet kwamen, de antwoorden die ik in de zomer hoopte te vinden, te ontvangen…

Al een hele tijd stelde ik me vragen over wat me te doen stond, professioneel … Ik ging er van uit dat als ik in de zomer minder zou werken en vertragen, dat het dan wel wel duidelijk zou worden…

Fout gedacht :) Ik vertraagde natuurlijk niet genoeg… dat besef ik nu…

Toen kwam die mail… Een uitnodiging voor een Vision Quest! 

Deze werd georganiseerd door Melanie Tenhagen van Natuurmedicijn en Alain Art van Terra Luminosa, een van onze Tantra teachers.

Een Vision Quest is een sjamanistisch ritueel, waarbij je enkele dagen (meestal 4) in je eentje en vastend doorbrengt in de natuur.

Deze quest is van donderdag tot maandag off grid in de Ardennen, waarvan 48u alleen in het bos zonder tent en zonder eten. Dit zou je helpen om dicht bij jezelf te komen en te voelen wat je nog in de wereld wil zetten en wat er mag sterven. Ook zou je voelen dat je natuur BENT.

Ik lees de mail en voel meteen een JA! Ik volg zoals zo vaak mijn intuïtie en schrijf me in.

Eens de beslissing genomen begint “het innerlijke werk” al…

Eerst voel ik wat spanning : 

-48 u niet eten, hoe zal dat gaan? Ik word vaak nogal “hangry” als ik niet op tijd kan eten…

Ook mijn gezinsleden uiten hun bezorgdheid hierover…

-Geen tent, enkel een zeil, matje, evt klamboe en een slaapzak… Wat dan met eventuele regen, wind, dieren,…?

-Geen afleiding toegestaan zoals boeken of je gsm (er was überhaupt geen bereik daar). Gaan wandelen mag ook niet. Je moet op je plek blijven.

-Ga ik niet verdwalen in dat bos? Oriëntatie is wel een dingetje bij mij…

Ik laat me niet van slag brengen door deze angstige stemmetjes. Ik bedank ze dat ze me willen beschermen, maar handel er niet naar. Ik voel tegelijk een groot vertrouwen : dit is wat ik NU nodig heb en ik kan dit!

De tijd om me voor te bereiden is vrij kort, we vertrekken op 7 september.

Naast de praktische kant, verzamelen van het nodige materiaal, voel ik ook heel sterk dat het echt tijd is om knopen door te hakken en mijn systeem draait op volle toeren.

Ik voel al een hele tijd dat ik klaar ben om met mensen naar een diepere laag te gaan.

Als maatschappelijk assistent van vooropleiding heeft mijn interesseveld altijd gelegen in het werken met mensen.

Ik volgde ook een coachingopleiding en NLP practitioner.

Zelf deed ik de voorbije jaren veel intens en transformerend werk, volgde verschillende trajecten in persoonlijke ontwikkeling en  lichaamswerk en assisteerde ook al heel veel op dergelijke workshops en helende trajecten. Dit is mijn wereld, dit zijn mijn mensen, dat voel ik al zo lang!

De voorbije maanden kreeg ik enkele belangrijke vragen die ik niet naast me neer kon leggen. 

Ten eerste in mijn privépraktijk bij Durf Stralen : daar voelde ik hoe snel ik met mensen op de gevoelslaag kom en hoe bereid ze zijn zich hierin naar mij toe te openen, soms tot hun eigen verrassing. Ik bied veiligheid en bedding. Daarvoor diende ik deze eerst bij mezelf te creëren en dat deed ik de voorbije jaren.

Het aanbod dat ik met Durf Stralen bracht paste echter niet meer helemaal bij wie ik intussen was geworden en wat ik de wereld kan bieden, maar het was wel succesvol… Wat moest ik daarmee doen, vroeg ik me af? Want op zich vond ik het wel leuk werk.

Ik werd intussen ook door Sylvia Declerck (nieuwe zaakvoerder van de School voor relaties, verderop genoemd SVR) gevraagd om trainer te worden bij deze school, om daar groepen vrouwen te gaan begeleiden in hun proces. Deze vraag heb ik ervaren als een eer en een voorrecht. SVR heeft zoveel voor me betekend en mijn traject daar heeft zoveel moois in gang gezet. Ik assisteerde daar al vele jaren bij diverse modules, ben daar spiegelbegeleidster en werkte ook een tijdje als rechterhand van bezielster Patrica Van Lingen. Patricia steunt het idee dat ik trainer zou worden ten volle, het was trouwens ook haar suggestie.  

Ook hierin diende ik dus een beslissing te nemen.

Ik worstelde echt al enkele maanden… Na 3 jaar opbouwen aan Durf Stralen kan ik dat toch zomaar niet stoppen? Of wel??? 

Ik heb nu net wat bekendheid en vele klanten komen terug en verwijzen mensen naar me door. En wat dan precies doen in de plaats? Wat wil ik dan brengen in die privé praktijk van me? 

Welk voor soort coaching of therapie van diegene die ik heb aangeleerd wil ik dan aanbieden? 

En wat met die vraag van de School voor relaties? Groepen vrouwen begeleiden en alles wat ik zelf hebt geleerd -en geïntegreerd in mijn leven- mogen doorgeven, hoe mooi is dat? 

Dit idee ten volle binnen laten brengt me tot tranen van ontroering.

Maar dan komt mijn hoofd er tussen :

-Je weet toch dat dat avond- en weekendwerk is. Jij bent geen avondmens en weekends zijn toch belangrijk voor je gezin en je relatie?

-Ben je daar wel goed genoeg voor? Kan je dat wel? Moet je niet eerst nog die en die cursus volgen?

-Wat met je financiële zekerheid als je nu plots het roer omgooit van iets dat in feite goed loopt?

-Kan ik mijn huidig werk misschien niet combineren met de nieuwe zaken? 

-...

Dit alles neem ik mee, samen met een zware rugzak, op 7 september naar Trou de Bra. Ik heb geen idee wat er zal gebeuren, maar ik weet dat dit me nu te doen staat.

Het verloop van de Vision Quest lees je in mijn volgende blogposts

.